» Powiat niezwykły: Góra Batorego
LOT Białowieża


Powiat niezwykły: Góra Batorego

Późny wieczór… Strudzeni wędrowcy mozolnie podążają przed siebie. Nieustępliwe, dzikie puszczańskie zagajniki utrudniają zadanie. Natura nie zamierza ułatwiać podróży nieoczekiwanym gościom, broni swojej twierdzy wysyłając ku nim wierny wiatr. Ten nieustępliwie kołysze koronami drzew, utrudniając widoczność księżycowej latarni. Przywódca orszaku – Król Stefan Batory czuje, że jego towarzysze zaraz całkowicie opadną z sił, intensywne polowania wyczerpały wszystkich. Nagle oczom jego królewskiej mości ukazuje się piękna polana. Puszczański mur zbudowany z gęstych drzew kruszy się, Matka Natura ostatecznie oferuje gościom nocleg. Dzika, nieokiełznana puszcza rozstępuje swe wrota prowadząc podróżnych ku malowniczemu wzniesieniu. Wędrowcy z ulgą korzystają z niespodziewanej łaskawości przyrody, piękna okolica wzbudza powszechny zachwyt. Uradowani wędrowcy rychło rozpalili ognisko dając upust rubasznym śpiewom. Tej nocy echo wesołych zabaw docierało do najodleglejszych puszczańskich zakamarków.

***

Blisko 600 lat później… Dziś Góra Batorego cieszy się tytułem jednego z najwyższych wzniesień w polskiej części Puszczy Białowieskiej (183 m n.p.m.). Królewski majestat góra zawdzięcza Stefanowi Batory – nazwa nadana została na cześć króla, który polował w Puszczy Białowieskiej. Wedle legendy król Stefan Batory strudzony łowami wybrał na odpoczynek wzniesienie porosłe dzikim drzewostanem. Z kolei inne źródła podają, że na tej górze miał paść z ręki króla pierwszy przez niego upolowany żubr. Z tej okazji Batory wydał podobno wielkie przyjęcie. Czy faktycznie na wzniesieniu biesiadował sam Stefan Batory? Wydarzenie to na zawsze zaginęło w mrokach dziejów. Faktem jednak jest, iż o pagórku wspominają w swych utworach bądź spisanych wspomnieniach prawie wszyscy literaci i artyści, którzy odwiedzili Puszczę Białowieską na przełomie XIX i XX wieku tytułując go właśnie „Górą Batorego”. O tym, czy jest to nazwa jedynie pochodzenia literackiego, prawdopodobnie nigdy się nie dowiemy…

Zrąb czasu odcisnął w tym miejscu swe piętno. Walory Góry Batorego docenili Słowianie, historycznym śladem po ich pobycie są kurhany z X-XIII wieku. U podnóża góry od 1920r. stoi krzyż, odnowiony w latach dziewięćdziesiątych. Ustawili go na pamiątkę powrotu do Puszczy Białowieskiej ochotnicy wojska polskiego (w cywilu – urzędnicy Nadleśnictwa Hajnowskiego), po odparciu ofensywy bolszewickiej. Z kolei w 1934 roku Góra Batorego była jednym z czterech miejsc w Puszczy Białowieskiej, skąd pobrano ziemię na kopiec sypany ku czci Józefa Piłsudskiego w Krakowie. Ziemię tę zawiozła na miejsce sztafeta rowerowa złożona z miejscowych leśników.

Góra Batorego znajduje sie w oddziale 449, w ciągu wzniesień powstałych na skutek osadzania sie piasków, żwirów i glin w szczelinach rozpadającego sie lodowca na linii Hajnówka – Czerlonka – Grudki – Krynica. To wyjątkowe miejsce zlokalizowane jest na trasie spinającej Hajnówkę z Białowieżą, w cieniu koron drzew Rezerwatu im. Władysława Szafera. Współczesna asfaltowa droga przecina się z dawnym królewskim traktem…

Region Puszczy Białowieskiej to skarbiec pełen ciekawych obiektów i miejsc oraz związanych z nimi legend. Echo dawnych dziejów utrwalone w melodyjnym szumie starych, puszczańskich zagajników nadal dźwięcznie podskakuje wśród kniei. Gdy przymkniemy oczy być może usłyszymy sygnał myśliwskich rogów dobiegający gdzieś z daleka.

Katarzyna Nikołajuk

Wydział Promocji i Rozwoju

fot. www.encyklopedia.puszcza-bialowieska.eu

 Z cyklu “powiat niezwykły” na stronie ukazały się akrtykuły:

Powiat niezwykły: kapliczka w Ladach

W warsztacie kowala…Z wizytą w Muzeum Kowalstwa i Ślusarstwa

 Kartka z podróży po niezwykłym świecie artyzmu… Z wizytą w Muzeum Tamary Tarasiewicz w Białowieży

W przygotowaniu pozstają kolejne teksty. Zapraszamy do śledzenia strony www.powiat.hajnowka.pl

 Góra Batorego – Galeria

Zakręt, przy którym zlokalizowana jest Góra Batorego

 U podnóża Góry Batorego pomnik poświęcony generałom Stanisławowi i Józefowi Bułak-Bałachowiczom oraz ich żołnierzom. Jego fundatorem było ówczesne Towarzystwo Przyjaciół Puszczy Białowieskiej i Ziemi Hajnowskiej